รายได้หลักของรัฐบาลราชวงศ์หมิง คือ ภาษีที่ดิน โดยกำหนดอัตราการจัดเก็บตามขนาดและความอุดมสมบูรณ์ของที่ดินในแต่ละพื้นที่ นอกจากนี้ยังมีรายได้จากภาษีเกลือ ภาษีด่าน นอกจากนี้ผลจากนโยบายการสำรวจเส้นทางทะเลในสมัยจักรพรรดิหย่งเล่อ (永乐)ทำให้การค้าขายในสมัยราชวงศ์หมิงมีความเจริญรุ่งเรืองและคึกคักมากขึ้น โดยเฉพาะการค้าทางทะเลกับประเทศต่างๆ ตั้งแต่ในเอเชียตะวันออกจนถึงยุโรป การค้าทางบกกับบรรดาชนกลุ่มน้อยทางภาคเหนือและตะวันตก ทำให้รัฐสามารถจัดเก็บภาษีจากบรรดาพ่อค้าได้เป็นอันมาก แต่ด้วยปัญหาการทุจริตภายในวงราชการ รวมทั้งปัญหาความไม่สงบอันเกิดจากการกบฏภายใน และการคุกคามของโจรสลัดตามชายฝั่งทะเล ตั้งแต่สมัยช่วงกลางราชวงศ์หมิงเป็นต้นมา ทำให้รายได้ของรัฐบาลลดลงเป็นอันมาก นอกจากนี้ราชสำนักยังใช้วิธีเปิดประมูลตำแหน่งคุณวุฒิทางวิชาการ (秀才) ซึ่งโดยปกติเป็นวุฒิที่จะได้มาจากการสอบเข้ารับราชการ (科举) ในระดับเบื้องต้นให้แก่พวกคหบดีที่มีฐานะอีกด้วย ถือเป็นรายได้เสริมให้กับราชสำนักอีกทางหนึ่ง
จิ้งเหอ (ภาพขวา) บุคคลทั้งสองนี้คือผู้มีบทบาทอันสำคัญยิ่งต่อ “นโยบายการออกสำรวจทางทะเล” จนก่อให้เกิดเหตุการณ์ที่ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์จีนว่า
“เจิ้งเหอท่องทะเลตะวันตก” (郑和下西洋)
ทหารหลวงจากราชสำนักหมิงสู้รบกับโจรสลัดญี่ปุ่น ปัญหาโจรสลัดตามชายฝั่งทะเลตะวันออกของจีนเป็นปัญหาสำคัญที่กระทบต่อทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม ความมั่นคง และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในสมัยราชวงศ์หมิงเป็นอย่างมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น