ตามโครงสร้างนี้จะประกอบไปด้วย ขุนนางระดับมุขมนตรีสามตำแหน่ง (三省) ประกอบด้วย มุขมนตรีฝ่ายตรวจสอบ (门下省) ราชเลขาธิการ (中书省) และมุขมนตรีฝ่ายบริหาร (尚书省) ตำแหน่งทั้งสามนี้ขึ้นตรงต่อฮ่องเต้ และมีเจ้ากระทรวงทั้งหก (六部) ประกอบด้วย กระทรวงขุนนาง (吏部) กระทรวงการคลัง (户部) กระทรวงพิธีการ (礼部) กระทรวงกลาโหม (兵部) กระทรวงยุติธรรม (刑部) กระทรวงโยธาธิการ (工部) โดยทั้งหกกระทรวงนี้จะขึ้นการบังคับบัญชาต่อมุขมนตรีฝ่ายบริหาร แต่ในสมัยราชวงศ์หมิงนั้น จักรพรรดิหมิงไท่จู่โปรดให้ยุบตำแหน่งมุขมนตรีฝ่ายบริหารและราชเลขาธิการ ทั้งยังโปรดให้ยกเลิกตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี (宰相) อันเป็นตำแหน่งผู้บังคับบัญชาสูงสุดในฝ่ายบริหาร โดยโปรดให้กระทรวงทั้งหกขึ้นตรงต่อพระองค์โดยตรง ต่อมาในรัชสมัยของจักรพรรดิเจี้ยนเหวิน (建文) โปรดให้ตั้งตำแหน่งขุนนางที่เรียกว่า 内阁首辅 ทำหน้าที่ราชเลขาธิการ และเป็นผู้ประสานงานกับกระทรวงทั้งหก ตำแหน่งนี้มีมาจนถึงสมัยราชวงศ์ชิง
ในส่วนของโครงสร้างการปกครองในส่วนภูมิภาค ในสมัยราชวงศ์หมิงนั้น สามารถแสดงออกมาเป็นแผนภาพได้ดังนี้
หน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุดคือ มณฑล (省) รองจากมณฑลก็คือ จังหวัด (布) กับ เมืองหลวง/นคร (都) ในหนึ่งจังหวัดจะประกอบด้วย เมือง (府 หรือ 州) รองลงไปจากหน่วยการปกครองทั้งสอง และถือเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดในส่วนภูมิภาคคือ อำเภอ (县) ส่วนเมืองหลวงหรือนคร จะประกอบไปด้วย เขต (卫 หรือ 守御所) และขั้นต่ำสุดคือ แขวง (所)
ในส่วนการปกครองท้องถิ่นนั้น ในสมัยราชวงศ์หมิง มีระบบที่เรียกว่า “หลีเจี่ย (里甲)” ซึ่งกำหนดให้ 1 หลี่ (里) = 110 ครัวเรือน = 10 เจี่ย (甲)
1 เจี่ย (甲) = 10 ครัวเรือน
10 เจี่ย (甲) = 100 ครัวเรือน แต่ 1 หลี่ มี 110 ครัวเรือน ซึ่งอีก 10 ครัวเรือนที่เหลือจะถูกจัดเป็น หลีจ่าง (里长) หรือหมู่บ้านหลัก (ทั้งนี้มีเงื่อนไขว่า ครัวเรือนที่ถูกจัดอยู่ในหลีจ่างจะต้องมีทั้ง "พื้นที่เพาะปลูก" และ "ชายฉกรรจ์" อยู่ในบ้าน) ในแต่ละหลีเจี่ยจะมีการเลือกหัวหน้าขึ้นมาคนหนึ่ง เพื่อทำหน้าที่ปกครองดูแลคนในหลีเจี่ยนั้นๆ และมีหน้าที่ติดต่อประสานงานกับข้าราชการส่วนภูมิภาค (นายอำเภอ)
ระบบหลีเจี่ยใช้เพื่อการสำรวจสำมะโนประชากร จัดเก็บภาษี เกณฑ์แรงงาน และรักษาความสงบเรียบร้อยในระดับท้องถิ่น
ในสมัยราชวงศ์หมิงยังมีการจัดตั้งหน่วยงานพิเศษขึ้นมาอีกมากมาย เช่น องครักษ์เสื้อทอง (锦衣卫) สำนักตะวันออก (东厂) สำนักตะวันตก (西厂) สำนักใน (内厂) หน่วยงานเหล่านี้จะทำหน้าที่เหมือน “ตำรวจลับ” คอยตรวจสอบความเคลื่อนไหวของเหล่าขุนนาง ซึ่งหลายครั้งหน่วยงานเหล่านี้ก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือเพื่อทำลายศัตรูทางการเมือง ทั้งยังมีตำแหน่งผู้ตรวจฎีกา (司礼监) อีกด้วย ระบบบริหารราชการในยุคนี้ถือเป็นยุคที่มีการ “รวมศูนย์อำนาจเบ็ดเสร็จ” ที่องค์จักรพรรดิแต่เพียงผู้เดียวได้อย่างสมบูรณ์ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน
ในส่วนระบบยศตำแหน่งของขุนนางในสมัยราชวงศ์หมิง จะแบ่งออกเป็นเก้าระดับ โดยระดับเก้าเป็นระดับที่ต่ำที่สุด ส่วนระดับหนึ่งเป็นระดับสูงสุด แต่ละช่วงของระดับจะมีสีและลายที่หน้าอกของเครื่องแบบที่ต่างกัน โดยทั่วไปแล้วจะแบ่งเป็น (ดูภาพประกอบด้านล่าง)
ระดับ 1-4 จะใช้เครื่องแบบสีแดง (คนกลางภาพ)
ระดับ 5-7 จะใช้เครื่องแบบสีน้ำเงิน (คนด้านซ้ายของภาพ)
ระดับ 8-9 จะใช้เครื่องแบบสีเขียว (ดูภาพประกอบด้านล่าง)
เครื่องแบบขุนนางสมัยราชวงศ์หมิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น